چکیده: وجه فعل از جمله مباحث زبانی است که هم در دستور زبان و هم در زبانشناسی و شاخۀ معنیشناسی آن مورد بررسی و دقتنظر قرار گرفتهاست؛ با وجوداین هنوز سوالات متعددی در این زمینه وجود دارد که پاسخ قاطعی به آن داده نشده و قابل طرح و بررسی است. پژوهش حاضر که به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام شده، با این هدف شکل گرفته است که با مقایسه دیدگاه دستورنویسان و زبانشناسان و با توجه به کاربردهای گوناگون فعل در زبان، پاسخی بیابد برای سوالهایی از این نوع که آیا این مبحث را میتوان تنها با نگاه ساختاری در زبان تحلیل کرد؟ و در تقسیمبندیهای ارائه شده چه اختلاف نظرهایی وجود دارد و جامعترین تقسیمبندی در این میان کدام است؟ بررسی منابع موجود در این زمینه نشان میدهد که با توجه به کاربردهای زبانی، نمیتوان تنها با نگاه ساختاری به این مقوله پرداخت؛ همچنین مقایسۀ دیدگاههای پژوهشگران نشان میدهد که تقسیمبندیهای ارائه شده جامع نیست و نمیتوان برخی از بخشها را به عنوان یک بخش مجزا درنظر گرفت زیرا با یخشهای دیگر همپوشانی دارد؛ درضمن لازم است معیارهای جدیدی برای تشخیص وجه در جمله ارائه شود.