TY - JOUR ID - 5524 TI - کارکرد های ادبی ترکیبات اسمی بر محور همنشینی و جانشینی در تاریخ بیهقی JO - فصلنامه پژوهش های ادبی و بلاغی JA - PAB LA - fa SN - 2322-3979 AU - باقری, سید خلیل AD - عضو هیات علمی دانشگاه علم وفناوری مازندران Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 6 IS - 2 SP - 37 EP - 46 KW - ترکیب اسمی KW - اضافه KW - محور همنشینی و جانشینی KW - تاریخ بیهقی DO - N2 - چکیدهترکیبات را در زبان فارسی به دو گونه‎ی اضافی و وصفی تقسیم کرده‎اند. ترکیب اسمی از نوع ترکیب اضافی بشمار می‎آید و اساس آن بر اسم است. این ترکیبات مانند اسم، نقش‎های گوناگونی در جمله می‎پذیرند و در کارکردهای متنوعی بکار می‎روند. به وسیله‎ی این ترکیبات می‎توان تاثیرگذاری کلام را بر نگرش و احساسات مخاطب افزایش داد. نگارنده با ارئه‎ی شواهدی چند از تاریخ بیهقی به بررسی کارکردهای این ترکیبات بر محور همنشینی و جانشینی پرداخته و مساله‎ی معنی را از دید روابط مفهومی و در سطح واژگان نظام زبان مورد بررسی قرار داده است در ترکیبات صحبت از چگونگی پیوند کلمات و نقش کلمات در داخل ترکیب‎ها در میان است ترکیبات اسمی با عنوان ترکیبات اضافی، که به بخش وابسته‎های پسین مربوط می‎شود، شناخته شده‎اند. مضاف الیه گروه اسمی یا اسمی است که پس از حرف اضافه‎ی کسره بیاید. اسمی که مضاف الیه داشته باشد مضاف نام دارد و نسبت دادن مضاف الیه به مضاف، اضافه نامیده می‎شود .برای شناخت بهتر و خطا نکردن در تشخیص ترکیب اضافی از ترکیب وصفی ابتدا باید صفت را از مضاف‎الیه بازشناخت.کلیدواژه: ترکیب اسمی، اضافه، محور همنشینی و جانشینی، تاریخ بیهقی UR - https://pab.journals.pnu.ac.ir/article_5524.html L1 - https://pab.journals.pnu.ac.ir/article_5524_9269d16919403b5368968d4dce069348.pdf ER -