Ambiguity and its Functions in the Lyrics of Salman Savoji

Document Type : Analytical and critical article

Abstract

“Ambiguity” have an important role in enhancing the quality of the poems. Salman Savoji used Ambiguity to create artistic ambiguity, solidarity, and internal music. The purpose of this article is to study Ambiguity and its functions in the poems of Salman Savoji. In Salman`s poems, Ambiguity used to in a way that we can understand both the close and the far meaning of the words or it is very difficult to choose one of the meanings which results in an artistic ambiguity. He also enhanced the rhythm of his poems by contrast and symmetry which are the results of “ambiguity”. The relation that is made between the words of the poem by “ambiguity” results in a great solidarity. “Eiham Tanasob” along with other kinds of rhetoric and other forms of imagery used in his poems cause to distinguish his poetry language from prose, enhance the capacity of his poetry language to motivate the feelings of the readers, and according to the cooperation of the readers in creating the meaning the reader becomes an active one and results in artistic satisfaction.

Keywords

Main Subjects


قرآن کریم (1390). ترجمۀ حسین انصاریان. قم: آیین دانش.
 آصفی، تاجماه (1376). آسمان و خاک. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
آقابزرگ طهرانی، محمد محسن (بی­تا). الذریعه الی تصانیف الشیعه. بیروت: دارالاضواء.
ابن حجر عسقلانی، احمد (بی­تا). الدررالکامنه. قاهره: دارالکتب الحدیثه.
ابن درید، محمد (1351ق). حجره اللغه. حیدرآباد دکن: دائره المعارف عثمانیه.
ابن­منظور، محمد (1403). لسان­العرب. قم: نشرادب حوزه.
ابراهیمی حریری، فارس (1326). مقاله­نویسی در ادبیات فارسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
امین جبل عاملی، محسن (1403). اعیان الشیعه. بیروت: دارالتعارف.
براون، ادوارد (1351). از سنایی تا سعدی. ترجمه غلامحسین صدری افشار. تهران: مروارید.
بهار، محمدتقی (1337). سبک­شناسی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
خوانساری، محمدباقر (1390). روضات الجنات. تهران: اسماعیلیان.
زرکلی، خیرالدین (1389ق). الاعلام. قاموس تراجم لاشهرالرجال والنساء من‌العرب والمستعربین والمستشرقین. بیروت: بی نا.
رضازاده شفق، صادق (1352). تاریخ ادبیات. شیراز: دانشگاه شیراز.
سیوطی، جلال­الدین (1964). بغیه الوعاه. به اهتمام
محمد ابوالفضل ابراهیم. مصر: عیس الحلبی.
شریف الرضی، محمد بن حسین (1406ق). خصائص الأئمة ع (خصائص أمیر المؤمنین ع). محقق و مصحح محمد هادی امینی. مشهد: آستان قدس رضوی.
صفا، ذبیح­الله (1336). تاریخ ادبیات در ایران. تهران: ابن­سینا.
ــــــــــ (1363). گنجینه سخن. چاپ چهارم. تهران: امیرکبیر.
ورّام بن أبی فراس (1410 ق). تنبیه الخواطر و نزهة النواظر. ج 1. قم: مکتبة فقیه.
وطواط، رشیدالدین (1362). حدائقُ السِّحر فی دقائق الشّعر. مقدمه به قلم عباس اقبال آشتیانی. چاپ دوم. تهران: طهوری.
ــــــــــ (1389ق). صد کلمه. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
فروزانفر، بدیع­الزمان (1350). سخن و سخنوران. تهران: خوارزمی.
قمی، عباس (1358). الکنی و الالقاب، العرفان. لبنان: صیدا.
کحاله، عمر رضا (بی­تا). معجم المولفین. بیروت: دارالاحیاء التراث العربیه.
مدرس تبریزی، محمدعلی (1332). ریحانه الادب. تهران: شرکت سهامی طبع کتاب.