پژوهش های ادبی و بلاغی; پژوهش; ادبیات; بلاغت;

نقش کنایه در ارتباط‌های غیرکلامی تاریخ بیهقی

نوع مقاله : پژوهش کاربردی

نویسندگان

1 عضوهیات علمی دانشگاه مازندران

2 دانش آموخته گروه زبان و ادبیات فارسی

چکیده

بیهقی به عنوان نویسنده‌ای هوشمند برای آفرینش تاریخی زنده از شگردهای گونه‌گونی ازجمله ارتباط غیرکلامی بهره برده است. وی برای طرح مؤثرتر معنا با ارتباط غیرکلامی به پیوند این شیوه با استفاده از دستمایه‌های بیانی از جمله کنایه پرداخته‌است. ارتباط غیرکلامی عبارت است از تمامی محرّک‌های غیرکلامی در یک محیط ارتباطی که هم به وسیله‌ی منبع (فرستنده) و هم استفاده‌ی آن از محیط به وجود می‌آید و دارای ارزش پیامی بالقوّه برای فرستنده و گیرنده است. این امر ممکن است عمدی یا غیرعمدی باشد و می‌تواند به دامنه‌ی وسیعی از پدیده‌ها اطلاق ‌شود که حوزه‌ی گسترده‌ای را در بر می‌گیرد؛ از بیان چهره‌ای و اشاره‌ی اندامی تا مُد و نماد‌های وضعیتی، از رقص و نمایش تا موسیقی و لال‌بازی.
دراین مقاله پس از معرفی مؤلّفه‌های ارتباط غیرکلامی و اهمیت نقش کنایه در این ارتباط‌ها به استخراج و تحلیل آن‌ها پرداخته شد. دستاورد پژوهش ناظر براین است که از میان مؤلّفه‌ها‌ی مختلف، مؤلّفه‌ی اشاره و حرکت به دلیل حمایت و طرفداری از شخص مورد‌نظر، نفرت به علت تنزّل مقام، نشان دادن قدرت و اُبُهت و... بالاترین بسامد و مؤلّفه‌ی زمان به دلیل عجله و شتاب کم‌ترین بسامد را داشته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The metonymy role in non-verbal communication of Beihaqi,s history

نویسنده [English]

  • smaeil jafari ptroudi 2
چکیده [English]

Writers and poets to create a work of art of various techniques are helping; An array of traditional rhetoric that is so material that would be a beautiful text. Beihaqi as intelligent a writer to create a living history of various techniques, including nonverbal communication is used. He efficient means of nonverbal communication plan to link these practices with the subject's expression of metonymy. Nonverbal communication consists of all nonverbal stimuli in a communication environment by both the source (transmitter) and its use of the environment there and has potential value for the message sender and recipient. So nonverbal communication or message body, as happens when a person with communication channels, affect another person. This may be intentional or unintentional and can be applied to a wide range of phenomena that covers a wide area, from the expression of the face and body pointing to the fashion and status symbols, from dance and drama to play music and mute.
In this Essay, after introducing the components of nonverbal communication and the importance of the role of metaphor in relation to the extraction and analysis were discussed. The researcher is that the various components , the physical appearance of the person's social status and position , preparing for work , courage and militancy , dandyism and charm ...and gesture component for supporting and in favor of the person , hate the demotion , showing the power and grandeur , and had the highest frequency .

کلیدواژه‌ها [English]

  • Beihaqi history
  • nonverbal communication
  • body language
  • Metonymy
آذرنگ، عبدالحسین (1371). اطلاعات و ارتباطات. چاپ اول. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
آرژیل، مایکل (1378). روان­شناسی ارتباطات و حرکات بدن. ترجمه­ مرجان مزجی. چاپ اول. تهران­: مهتاب.
برکو، روی (1378). مدیریت ارتباطات. ترجمه­ محمد اعرابی. چاپ اول. تهران: دفتر پژوهش­های فرهنگی.
بسـاک، حسن (زمستـان و بهار 1394 -1393). «تحلیل تصاویر کنایی در تاریخ بیهقی». سال اول، شماره­ ، صص 48-35.
بیهقی­،­ محمدحسین (1387). تاریخ بیهقی. به کوشش خلیل خطیب­رهبر (جلد اول و دوم و سوم). چاپ دوازدهم. تهران­: مهتاب.
پیس، باربارا و پیس، آلن (1386). چگونه با زبان بدن حرف بزنیم. ترجمه­ آذر محمودی. چاپ دوم. تهران: اشاره.
جهانگیری­، نادر (1378). زبان بازتاب زمان، فرهنگ و اندیشه (مجموعه مقالات). چاپ اول. تهران­: آگاه.
حاجتی، سمیه (1389). ارتباط غیرکلامی در آثار داستانی مصطفی مستور. پایان­نامه­ کارشناسی ارشد. استاد راهنما: احمد رضی. استاد مشاور: علی تسلیمی. دانشگاه گیلان.
ده مرده، حیدرعلی و دیگران (1386). «کنایه لغزان­ترین موضوع در فن بیان». نشریه دانشکده­ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، شماره­ 22.
دیمیک، سالی (1385). ارتباط موفقیت­آمیز با NLP. ترجمه­ علی اسماعیلی. چاپ دوم. تهران­: شباهنگ.
رضایی­، ایرج (1389). «بررسی سبک شخصی فردوسی در شخصیت­پردازی از طریق توصیفات اندامی». مجله بهار ادب، دانشگاه فردوسی مشهد، سال سوم، شماره­ سوم.
ریچموند، ویرجینیابی و مک­روسی، جیمز سی. (1387). رفتار غیرکلامی در روابط میان­فردی. ترجمه­ فاطمه سادات مولوی با مقدمه­ غلامرضا آذری. تهران­: دانژه.
سکاکی  خوارزمی، سراج­الدین ابویعقوب یوسف بن ابوبکر محمد (1317 ق.). مفتاح العلوم. مصر:
مطبعه ادبیه.
فرهنگی­، علی­اکبر (1373). مبانی ارتباطات انسانی. جلد اول. چاپ اول. تهران­: تایمز.
کول، کریس (1377). فهمیدن، فهماندن و ارتباط مؤثّر. ترجمه­ پروانه کاریا.
گابور، دون (1389). مهارت­های گفتگو. ترجمه­ مهـدی قراچـه داغـی. چـاپ هفتم. تهران: پیک بهر.
گلی­زاده، پروین و گورویی، رضا (1391). «تحلیل سبک­شناسی تاریخ بیهقی بر مبنای ترکیبات اشتقاقی». فصلنامه تخصصی سبک­شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، سال پنجم، شماره چهارم.
گودرزی، مجید (1388). نقاشی: ارتباط غیرکلامی. چاپ اول. تهران: عصر هنر.
وحیدیان کامیار، تقی (زمستان 1375). «کنایه، نقاشی زبان». مجله نامه فرهنگستان. شماره 8.
ــــــــــــــ (1387). «هنر حکیم توس در داستان رستم و اشکبوس». پژوهشنامه ادب غنایی. دوره 6. شماره 10.
وزیرنیا­، سیما (1379). زبان شناخت. چاپ اول. تهران­: قطره.
وود­، جولیا (1379). ارتباطات میان­فردی، روان­شناسی تعامل اجتماعی. ترجمه مهرداد فیروزبخت.  چاپ دوم.  تهران­:  مهتاب