نوع مقاله : تحلیلی و انتقادی
نویسندگان
1 دانشگاه مازندران
2 دانشیار- دانشگاه مازندران
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
بازگشت ادبی، دوره‌ای طولانی از تاریخ ادبیات فارسی از پایان عصر صفوی تا دوره فتحعلی‌شاه و ناصرالدین شاه قاجار؛ یعنی دوره غلبه تمام عیار آن است. این رویکرد در این بازه زمانی، به پیدایش جریان‌های مختلفی از نظم و نثر به شیوه کلاسیک و برمبنای مقابله با سبک جاری منجر شد و نوعی نوکلاسیک تقلیدی را رقم زد. در این پژوهش، زمینه‌ها و علل این گذشته‌گرایی و چرایی محوریّت "اصل تقلید" بهروش تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته و چنین دریافت شد که شرایط خاصّ این دوره از تاریخ کشور که در امتداد حمله مغول به آشفتگی نهادهای مختلف اجتماعی انجامید، بحران هویتی و آسیب عمیق حوزه فرهنگی را به‌عنوان مهمترین پیامد این وضعیّت درپی داشته است که به دلیل در خود بستگی سیاسی و فرهنگی، در فقدان زمینه‌های توسعه و چشم‌انداز روشن و نیز نبود رویکرد آینده‌نگر، آرمانشهر خود را بر سنت‌های ادبی سده‌های پیشین بنا نهاده و به ناگزیر حفظ سرمایه فرهنگی گذشته را مغتنم شمرده و نسخه بدلی از آن ارائه نموده است.
کلیدواژه‌ها [English]
)