قرآن، (1387). ترجمه مهدی الهی قمشهای. تهران: قلم آریا. چاپ سوم.
ـــــــــ (1388). ترجمه مکارم شیرازی. تهران: بنیاد نشر قرآن.
ابن عقیل، بهاءالدیّن عبدالله (1382). شرح ابن عقیل. جلد دوم. ترجمه سیدعلی حسینی. قم: انتشارات دارالعلم. چاپ دوم.
احمدی گیوی، حسن (1380). دستور تاریخی فعل. تهران: نشر قطره.
الهاشمی، احمد (1386). جواهرالبلاغه. جلد اول (معانی). ترجمه حسن عرفان. قم: نشر بلاغت. چاپ هشتم.
انوری، حسن؛ احمدی گیوی، حسن (1391). دستور زبان فارسی 2. تهران: فاطمی. چاپ دوم.
بلخی، جلالالدین محمد (1388). گزیدۀ غزلیات شمس. به کوشش محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: امیرکبیر. چاپ بیست و دوم.
بی نا. (1349). تفسیر کمبریج. به تصحیح جلال متینی. بنیاد فرهنگ ایران.
پی سیکوف، لازار سامائیلوویچ (1380). لهجه تهرانی. ترجمه محسن شجاعی. تهران: نشر آثار.
حافظ، شمسالدین محمّد (1368). دیوان حافظ. تهران: انتشارات سعدی.
ناتل خانلری، پرویز (1372). دستور تاریخی زبان فارسی. به کوشش عفت مستشارنیا. انتشارات توس.
خطیب رهبر، خلیل (1366). شرح غزلیات سعدی. تهران: انتشارات سعدی.
خیّامپور، عبدالرّسول (1389). دستور زبان فارسی. تبریز: ستوده. چاپ پانزدهم.
رادمنش، محمد (1370). نحو برای دانشجو. مشهد: آستان قدس رضوی.
راسخ مهند، محمد (1384). «نشانه مطابقه مفعولی در زبان فارسی». مجموعه مقالات نخستین همایش انجمن زبانشناسی. به کوشش دکتر مصطفی عاصی. صص 285-275.
____ (1389). «واژه بستهای فارسی در کنار فعل». پژوهشهای زبانشناسی. ش 2. صص 85-75.
زاهدی، زینالدین (بیتا). روش گفتار. مشهد: بی نا.
الزینیمی، محمدبن الحکیم (1360). منهاج الطلب. به کوشش محمدجواد شریعت. اصفهان: انتشارات مشعل.
سعدی، مصلح بن عبدالله (1340). دیوان. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: کانون معرفت.
طباطبایی، محمدحسین (1358). تفسیر المیزان. ترجمه محمدباقر موسوی همدانی. تهران: کانون انتشارات محمدی.
______ (1366). تفسیر المیزان. ترجمه محمدباقر موسوی همدانی. بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی. چاپ دوم.
طبری، محمدبن جریر (1343). تفسیر طبری. به تصحیح حبیب یغمایی. تهران: دانشگاه تهران.
______ (1344). تفسیر طبری. به تصحیح حبیب یغمایی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
______ (1356). تفسیر طبری. به تصحیح حبیب
یغمایی. تهران: انتشارات توس. چاپ دوم.
طبیبیان، حمید (1387). برابرهای دستوری در عربی و فارسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
عطاری کرمانی، عباس (1374). دستور زبان فارسی نوین. قم: آفرینش.
فردوسی، ابوالقاسم (1381). شاهنامه. تهران: قطره. چاپ نهم.
فرشیدورد، خسرو (1383). فعل و گروه فعلی. تهران: سروش.
قریب، عبدالعظیم و دیگران (1373). دستور زبان فارسی (پنج استاد). به کوشش امیراشرف الکتابی. تهران: جهان دانش. چاپ یازدهم.
کرمانی، محمدکریم خان (1365). رساله در صرف و نحو فارسی. کرمان: بی نا.
لازار، ژیلبر (1384). دستور زبان فارسی معاصر. ترجمه مهستی بحرینی. تهران: هرمس.
ماهیار، عباس (1390). صرف و نحو عربی 2 و 1. تهران: سمت. چاپ چهارم.
مشکور، محمدجواد (بیتا). دستور نامه. تهران: مؤسسه مطبوعاتی شرق. چاپ هفتم.
میبدی، رشیدالدین (1387). ترجمه و تفسیر قرآن کریم. به کوشش سیدرضا باقریان موحد. تهران: ارمغان طوبی.
وحیدیان کامیار، تقی (1382). «فعلهای یک شناسه». نامه فرهنگستان. ش 22. صص 37-29.
_______ (1386). دستور زبان فارسی 1. تهران: سمت. چاپ دهم.
)