اسدی طوسی، ابونصر علی بن احمد. (1386). گرشاسبنامه. تصحیح حبیب یغمایی ویراستار پرویز یغمایی. تهران: دنیای کتاب.
اسلامی ندوشن، محمدعلی. (1349). زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه. تهران: ابنسینا.
باقری، مهری. (1377). مقدمات زبانشناسی. تهران: پیام نور.
جک دانل، دایان. (1380). مقدمهای بر نظریههای گفتمان. ترجمه حسینعلی نوذری. تهران: فرهنگ.
ریویر، کلود. (1379).درآمدی بر انسانشناسی. ترجمه ناصر فکوهی. تهران: نشر نی.
صفا، ذبیحالله. (1352). حماسهسرایی در ایران. تهران: امیرکبیر.
صفوی،کوروش.(1384).فرهنگ توصیفی معنیشناسی. تهران: فرهنگ معاصر.
فخام زاده، پروانه. (1375). «نقش نهادهای کلامی». رساله کارشناسی ارشد. پژوهشگاه علوم انسانی: تهران.
قنادان و همکاران.(1375).مفاهیم کلیدی جامعهشناسی.
تهران: نشر آوای نور.
گرانپایه، بهروز. (1377). فرهنگ و جامعه. تهران: نشر شریف.
لطفی پور، کاظم. (1372). «درآمدی بر سخن کاوی». مجله زبانشناسی. بهار و تابستان. صص 9-40.
مدرسی، یحیی. (1368). درآمدی بر جامعهشناسی زبان. تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی.
میل، جان استوارت. (1379). انقیاد زنان. مترجم علاءالدین طباطبایی. تهران: هرمس.
یول، جورج. (1374).بررسی ساخت یک زبان. ترجمه نسرین حیدری. تهران: نشر سمت.
Brinton, L.J. (2000). The structure of modern English: a linguistic introduction. Amsterdam: Benjamins.
Brown,G&Yule. G (1989). Discourse analysis. New York: Cambridge university.
Levinson,Sc.Sc(1997). Pragmatics. New York: Cambridge University.
Poythress,VR. (2008). Canon and speech act: limitation in speech atcs theory, with Implication for a putative Theory. Westminster theoretical journal. 70.pp 337-354.
Sbisa,M. (2002). “Speech Acts in context “ language and communication.22.pp.421-436.
Schechner, R. (2002). Performance studies, an introduction. London and New York. Rutledge.
Searle,J. R. (1979). Expression and meaning: studies in the theory of speech acts. Cambridge: Cambridge university press.
Stubbs,M (1983). Discourse analysis: The sociolinguistic Analysis of natural. Cambridge: Cambridge university press.
Verschueren,J. (2003). Understanding pragmatics. London:Arnold.