سهم نوجوانان از مفاهیم تعلیمی- تربیتی مثنوی
(براساس نقد داستان‌های بازنویسی شده جعفر ابراهیمی شاهد و احمد نفیسی از مثنوی برای نوجوانان)
Document Type : Analytical and critical article
Abstract
نوجوانی، سن و سال جست و جوهای جدید برای یافتن راه زندگی و توجه به مطالب متنوع، علمی و.. است و نوجوان تحت تاثیر امور و مسائل ادبی و فرهنگی قرار می‌گیرد. استفاده از آثار مختلف ادبی و مکتوب به نوجوان کمک می‌کند تا اطلاعات و تجارب تازه‌ای درباره مسائل مختلف به دست آورد، بینش خود را وسعت بخشد و با فرهنگ ملی خود آشنا شود. یکی از این متون کهن و ارزشمند، مثتوی معنوی است. انتقال مفاهیم تعلیمی در قالب داستان و حکایت-های جذاب، باعث نهادینه شدن این مفاهیم در شخصیت کودک و نوجوان و همچنین باعث پرورش قوه تخیل و پرسشگری آن‌ها می‌شود. هدف این پژوهش بررسی مفاهیم تربیتی در داستان‌های بازنویسی شده از مثنوی برای نوجوانان است و در واقع پاسخ به این سوال که نویسندگان بازنویس تا چه اندازه توانسته اند مفاهیم تربیتی و پیام‌های آموزشی مثنوی را به این نسل انتقال دهند؟ و اینکه چه شیوه‌هایی می‌تواند در انتقال این مفاهیم موثر باشد؟ در اکثر بازنویسی‌های انجام شده از مثنوی به دلیل ضعف در پردازش ساختار داستانی و عدم خلاقیت نویسندگان، انتقال مفاهیم و پیام‌های ارزشمند مثنوی به خوبی صورت نگرفته است و به جای بازنویسی و ایجاد خلاقیت در ارائه مفاهیم تربیتی، شاهد شرح و ترجمه و بازنویسی واژه به واژه(ساده) داستان ها و حکایات هستیم.
(2015). سهم نوجوانان از مفاهیم تعلیمی- تربیتی مثنوی
(براساس نقد داستان‌های بازنویسی شده جعفر ابراهیمی شاهد و احمد نفیسی از مثنوی برای نوجوانان). Literary and rhetorical research, 3(2), 62-75.
MLA
. "سهم نوجوانان از مفاهیم تعلیمی- تربیتی مثنوی
(براساس نقد داستان‌های بازنویسی شده جعفر ابراهیمی شاهد و احمد نفیسی از مثنوی برای نوجوانان)". Literary and rhetorical research, 3, 2, 2015, 62-75.
HARVARD
(2015). 'سهم نوجوانان از مفاهیم تعلیمی- تربیتی مثنوی
(براساس نقد داستان‌های بازنویسی شده جعفر ابراهیمی شاهد و احمد نفیسی از مثنوی برای نوجوانان)', Literary and rhetorical research, 3(2), pp. 62-75.
VANCOUVER
سهم نوجوانان از مفاهیم تعلیمی- تربیتی مثنوی
(براساس نقد داستان‌های بازنویسی شده جعفر ابراهیمی شاهد و احمد نفیسی از مثنوی برای نوجوانان). Literary and rhetorical research, 2015; 3(2): 62-75.
)