Bayazid Bastami as he appears in Kashf - ol mahjub

Document Type : Analytical and critical article

Author

Abstract

Kashf - ol Mahjub is the oldest book available in the mysticism title and it is one of the most valuable resources in Persian literature and Iranian mystic which contains important information about mysticism till the writer’s period of life time.
One of the greatest mystics whose anecdotes and stories were included in the book is Bayazid Bastami. As a dominant person in Iranian Islamic mystics. Bayazid has been intensively focused on and in different occasion his thought and emotional states were explained and used as a resource for citation.
Hojviri considers one of the twelve tribes of sufism as Teyfurieh or Bayazid followers and speaks of his views about the reality of monotheism theology belief; kindness; worship and following knowledge and Bayazid’s ascension.
As a result the way Bayazid appears in Kashf-ol mahjub is an illustration of a perfect theosophist who has been respectfully mentioned by Hojviri. Hojviri also used his anecdotes as a resource for citation in his book and this way makes his text more persuasive. Hojviri takes Bayazid as one of the rare people who could be familiar and permitted to see reality.

Keywords

Main Subjects


قرآن کریم.
انصاری، خواجه عبدالله (1386). طبقات الصوفیه. تصحیح محمد سرور مولایی. تهران: توس. چاپ دوم.
برازش، علی­رضا (1373). المعجم­المفهرس لالفاظ احادیث التب الاربعه. تهران: شرکت احیاء کتب.
بقلی شیرازی، روزبهان (1389). شرح شطحیات. تصحیح هنری کوربن. تهران: طهوری. چاپ ششم.
جامی، عبدالرحمن (1370). نفحات­الانس. تصحیح محمود عابدی. تهران: اطلاعات.
دهخدا، علی­اکبر (1377). لغت­نامه. زیر نظر محمد معین و سیدجعفر شهیدی. تهران: مؤسسه لغت­نامه دهخدا. چاپ دوم از دوره جدید.
 
سجادی، سیدجعفر (1375). فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. تهران: طهوری. چاپ سوم.
سعدی، مصلح­الدین (1368). گلستان. تصحیح غلامحسین یوسفی. تهران: خوارزمی.
سلمی، ابوعبدالرحمن محمدبن حسین (1385). نخستین زنان صوفی (ترجمه ذکرالنسوه المتعبدات الصوفیات). ترجمه و تحقیق مریم
حسینی. تهران: نشر علم.
سهلگی، محمدبن علی (1385). دفتر روشنایی. ترجمه محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن. چاپ سوم.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1393). درویش ستیهنده. تهران: سخن.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1392). زبان شعر در نثر صوفیه. تهران: سخن. چاپ دوم.
عطار، فریدالدین (1370). تذکرةالاولیا. تصحیح محمد استعلامی. تهران: زوار. چاپ ششم.
فروزانفر، بدیع­الزمان (1377). احادیث مثنوی. تهران: دانشگاه تهران.
قشیری، ابوالقاسم (1374). ترجمه رساله قشیریه. تصحیح بدیع­الزمان فروازنفر. تهران: علمی و فرهنگی. چاپ چهارم.
کاشانی، عزالدین محمود (1367). مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه. تصحیح جلال­الدین همایی. تهران: مؤسسه نشر هما. چاپ سوم.
لاجوردی، فاطمه (1381). دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. جلد یازدهم. زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
مولوی، جلال­الدین محمد (1375). مثنوی معنوی. تصحیح محمد استعلامی. تهران: زوار. چاپ پنجم.
هجویری، علی بن عثمان (1390). کشف­المحجوب. تصحیح محمود عابدی. تهران: سروش. چاپ هفتم.
یثربی، سیدیحیی (1374). عرفان نظری. قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. چاپ دوم.