اخوّت، احمد (1371). نشانه‌شناسی مطایبه. اصفهان: نشر فردا.
اصلانی، محمدرضا (1387). فرهنگ واژگان و اصطلاحات طنز. تهران: انتشارات کاروان.
اکسیر، اکبر (1384). زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند. تهران: ابتکار نو.
ـــــــــــ (1385). «فرانو: رود وحشی شعر امروز». فصلنامة اشراق، شمارة 3.
ـــــــــــ (1387الف). بفرمایید بنشینید صندلی عزیز. تهران: مروارید.
ـــــــــــ.(1387ب). پستة لال سکوت دندان شکن است. تهران: مروارید.
ـــــــــــ (1389). ملخ‌های حاصلخیز. تهران: مروارید.
ـــــــــــ (1390). مالاریا. تهران: مروارید.
ـــــــــــ (1393). ما کو تا اونا شیم؟. تهران: مروارید.
انوشه، حسن (1381). دانشنامة ادب فارسی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات فرهنگ و ارشاد اسلامی.
ایزدپناه، محمّدعلی و رخشنده‌رو، فاطمه (1392). «تحلیل گفتمان طنز پارسی براساس کاربرد نظریة عمومی طنز کلامی در سریال قهوة تلخ». مجموعه‌مقالات همایش ملّی ادبیات دانشگاه شیراز.
پاسخی، باهره (1390). بررسی توصیفی- تطبیقی درونمایه‌های طنز در اشعار اکبر اکسیر و عمران صلاحی. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه پیامنور رشت.
تجبّر، نیما (1390). نظریه‌های طنز بر بنیاد متون برجستة طنز فارسی. تهران: مهر ویستا.
خشوعی، مهدیه‌السادات (1386). روانشناسی شوخی. اصفهان: کنکاش.
سلیمانی، محسن (1391). اسرار و ابزار طنزنویسی. تهران: سورة مهر.
سعیدی، مهدی. (1381). تحلیل ساختاری و مضمونی کتاب‌های کیومرث صابری فومنی. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت مدرس.
شریفی، شهلا و سریرا کرامتی یزدی (1388). «بررسی طنز منثور در برخی از مطبوعات رسمی طنز کشور براساس نظریة عمومی طنز کلامی». فصلنامة زبان و ادب فارسی، شمارة 42، صص 109-131.
شفیعی کدکنی، محمّدرضا (1366). صور خیال در شعر فارسی. تهران: انتشارات نگاه.
صدر، رؤیا (1381). بیست سال با طنز. تهران: انتشارات هرمس.
صلاحی، عمران (1367). «خنده و مشتقات آن». مجلة دنیای سخن، شمارة 19، صص 62-63.
کاسب، عزیزالله (1366). چشم‌انداز تاریخی هجو. تهران: مؤلف.
کریچلی، سیمون (1384). در باب طنز. ترجمة سهیل سمی. تهران: انتشارات ققنوس.
یوسفی، کلثوم (1385). بررسی طنز در آثار دهخدا. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه پیامنور واحد ساری.
)