پژوهش های ادبی و بلاغی; پژوهش; ادبیات; بلاغت;

بررسی بُن‌مایه‌های غنایی در شعر انقلاب اسلامی

نوع مقاله : پژوهش کاربردی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان، کاشان، ایران.

2 دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

چکیده

شعر انقلاب اسلامی ادامه شعر گذشته فارسی است و دایره شمول آن چه از نظرگاه مضمون و درون‌مایه و چه از منظر قالب و شکل، همه قلمروهای گذشته را در برمی‌گیرد. شعر انقلاب هم درون‌مایه حماسی دارد هم عارفانه، هم عاشقانه، هم مذهبی و هم اجتماعی و سیاسی؛ بهتر است بگوییم هیچ موضوع و مضمون الهی، انسانی و جهانی نیست که شاعران انقلاب بدان نپرداخته باشند. شعر عاشقانه یکی از شاخه‌های شعر انقلاب است که در شعر شاعران این دوره نمود چشمگیری دارد. سروده‌های تغزّلی عاشقانه انقلاب که در همه قالب‌ها به ویژه غزل سروده شده‌اند، عمدتاً از وقار و نجابت و ادب شاعرانه‌ای برخوردارند که از این منظر با سروده‌های تغزّلی عاشقانه پیش از انقلاب تفاوت بارز و محسوس دارند. از آنجا که عشق و بیان احساسات ناب و عواطف در قالب زیباترین جملات توصیفی در ادبیّات انقلاب نقش بسته و جزو مضامینی است که ما آن را در شمار ادبیّات غنایی می دانیم، در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تحلیل محتوا جنبه‌های غنایی ادبیّات بعد از انقلاب مورد بررسی قرار گرفته است. با توجّه به روحیّات مردم و همچنین اشعار شاعران در این زمان می‌توان گفت ادب غنایی علاوه بر مضامین عرفانی و حماسی، بخش قابل توجّهی از ادبیّات این دوره را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Study Lyrical motifs in revolutionary poet

نویسندگان [English]

  • hamzeh mohammadi 1
  • shima karbasi 2
1 PhD student in Persian Language and Literature, Kashan University
2 PH.D of Persian Language and Literature, Najafabad Islamic Azad University
چکیده [English]

The poetry of the Islamic Revolution is a continuation of the previous Persian poetry and encompasses all the territories of the past, both in terms of themes and themes and in terms of form. The poetry of the Islamic Revolution has both an epic theme, a mystical, a romantic, a religious, a social and a political one; it is better to say that there are no divine, humane and universal themes that the poets of the revolution have not addressed. Romantic poetry is one of the branches of revolutionary poetry that has a remarkable presence in the poetry of this period.The romantic lyrical songs of the revolution, which are sung in all forms, especially the sonnets, are mainly of poetic dignity and decency, which in this respect are
distinct from the pre-revolutionary lyrical poems. Since love and the expression of pure emotions and emotions in the form of the most beautiful descriptive sentences in the literature of the revolution is a part of the themes which we consider to be rich literature, In the present study, we have examined the richness of post-revolutionary literature by using descriptive and content analysis methods. Considering the morale of the people as well as the poets of the poets at this time, it can be said that rich literature, besides the mystical and epic themes, has a considerable part of the literature of this period.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Revolution poetry
  • themes
  • lyrical literature
  • romantic mourning
قرآن کریم، ترجمه الهی قمشه­ای.
ابتهاج، هوشنگ (1371). سیاه مشق. تهران: نشر زنده رود.
اخلاقی، زکریا (1372). تبسّم­های شرقی. قم: انتشارات محراب اندیشه.
اکبری، منوچهر (1387). «شعر انقلاب اسلامی در یک نگاه». کتاب ماه ادبیّات، شماره 129، صص 82-75.
ــــــــــــ (1377). نقد و تحلیل شعر دفاع مقدّس. تهران: سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی.
امین­پور، قیصر (1363). در کوچه آفتاب. تهران: انتشارات حوزۀ هنری.
ثابت محمودی، سیّدحسن (سهیل) (1364). دریا در غدیر. تهران: انتشارات حوزۀ هنری.
حسینی، سیّدحسن (1364). هم­صدا با حلق اسماعیل. تهران: انتشارات حوزه هنری. 
سنگری، محمّدرضا (1380). نقد و بررسی ادبیّات منظوم دفاع مقدّس. تهران: پالیزان.
 
شفیعی­کدکنی، محمّدرضا (1380). ادوار شعر فارسی. تهران: انتشارات سخن.
قزوه، علیرضا (1369). از نخلستان تا خیابان. تهران: نشر همراه.
کافی، غلامرضا (1382). ادبیّات منظوم دفاع مقدّس. تهران: سورۀ مهر.
کاکایی، عبدالجبار (1376). آواز نسلسرخ، نگاهی به شعر معاصر ایران. مؤسّسه چاپ و نشر عروج.
مردانی، نصرالله (1364). خون­نامه خاک. تهران: انتشارات کیهان.
 موسوی گرمارودی، سیّدعلی (1362). خطّ خون. تهران: انتشارات زوار.
ــــــــــــ (1358). در فصل مردان سرخ. تهران: انتشارات راه امام.
 عزیزی، احمد (1375). کفش­های مکاشفه. تهران: انتشارات بین­المللی الهدی.
بهمنی، محمّدعلی (1377). گاهی دلم برای خودم تنگ می­شود. تهران: انتشارات دارینوش.