پژوهش های ادبی و بلاغی; پژوهش; ادبیات; بلاغت;

هنر بیانی تکرار و تاکید در شاهنامۀ فردوسی

نوع مقاله : تحلیلی و انتقادی

نویسنده

عضو هیات علمی دانشگاه رازی

چکیده

حماسه، به دلیری و رزم، می پردازد و آگنده از امور بزرگ و خارق العاده است و اغراق، صنعتی است که به دلیل فرارفتن از معمول، بیش تر در حماسه ها به کارمی رود، از این روی، اصلی ترین صنعت ادبی آثار حماسی و شاهنامه شمرده می شود، در حالی که اغراق، تنها، بخشی از تاکیدهایی است که در یک اثر ادبی، از آنها بهره گرفته می شود تا هدف تاثیرگذاری بیش تر برمخاطب، امکان پذیر گردد. تاکید صوری، فکری و معنایی با تکرار، پیوند ویژه ای دارد وقابل مطالعه در حوزۀ دستور زبان(ساختاری و حالت گرا)؛ بلاغت( معانی، بیان، بدیع) و آواشناسی و سبک شناسی است. این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی داستان رزم هاماوران پرداخته است؛ یافته ها، نشان می دهد که فردوسی، به علم معانی(تقدیم و تاخیر، حصر و...) درتاکیدهای بلاغی؛ و به تکرار و تاکید قیدی در جنبه دستوری؛ و به آهنگ واژگان و خوشه های واژگانی قافیه و ردیف در جنبه موسیقایی، همسان یا بیش تر از اغراق، مبالغه و غلو توجه داشته است. وی در حوزۀ کل داستان، با ساختن مجموعه ها و خوشه های لفظی و معنایی، جنبه های تاکیدی بسیار ارزشمندی از درتوانمندی های زبان پردازی شاعری خود را، در کنار اغراق، به نمایش گذاشته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Eloquence of Reiteration in Ferdowsi's Shahnameh

چکیده [English]

Epics deal with bravery and war. It is overwhelmed with striking events, and exaggeration is a figure of speech commonly used in epics due to its extremist nature. Consequently, exaggeration is one of the major figures of speech evidenced in Shahnameh. Meanwhile, exaggeration is only one of the tools employed for emphasis in literary works to affect the addressee in a desired way. Emphasis, as well as formal, intellectual, and semantic aspects of poetry are particularly correlated with iteration, and they can be studied from difference perspectives, e.g. phonetics, stylistic linguistics, Grammar (structural and functional), eloquence (rhetoric, felicity and originality). Our papers employs a descriptive-analytic method to study the Hamavaran War in Shahnameh. The findings indicate that Ferdowsi incorporated rhetoric aspects (procession, suspension, bounding, etc.) in his eloquence reiteration, as well as repetition and adverbial emphasis from grammatical point of view. He also utilized the intonation of key rhyme and row words from a musical perspective more often than exaggeration to consolidate his style and structure. From stylistic perspective, he employed semantic and verbal clusters in the overall structure and whole set of the story to create more prominent reiterative aspects in his unique masterpiece which embodied Fedowsi's poetic capabilities

کلیدواژه‌ها [English]

  • Eloquence-Grammatical- Stylistic perspective
  • Hamavaran War in Shahnameh
  • Ferdowsi’s art
  • Emphasi
  • Exaggeration