پژوهش های ادبی و بلاغی; پژوهش; ادبیات; بلاغت;

رویکردی جدید دربارۀ اطناب و بسط کلام، شاخصۀ سبکی مولانا در حکایات عرفانی دفتر سوم

نوع مقاله : پژوهش کاربردی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی ، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

2 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

چکیده

اطناب در کنار ایجاز و مساوات، یکی از سه شیوة بیانی است که در علم معانی از آن سـخن به میان آمده است. چنان‌که میدانیم این شیوه از بیان، خود دارای دو گونة هنری و ممل می‌باشد. اطناب هنری برخلاف اطناب ممل کـه از ارزش اثر ادبی می‌کاهد در واقع از مهم‌ترین و مؤثرترین شگردهای سخن-پردازی است که شاعران از رهگذر آن به آثار خویش جلوه‌ای ادبی و شاعرانه می‌بخشند. اطناب مانند شگردهای دیگر بلاغی، دارای معنی ضمنی است. مسألة اصلی مقاله این است که علی‌رغم آنچه در کتاب‌های معانی آمده است «معنی ضمنیِ اطناب» با «شیوه‌های اطناب» متفاوت است و آنچه باعث زیبایی و تأثیرگذاریِ اطناب بر خواننده می‌شود، شیوة بیان آن نیست؛ بلکه معنای ضمنی آن است. نگارنده که اعتقاد دارد، اصول علم معانی را باید از شاهکارهای ادبیات استنباط کرد، برای توضیح این مسأله، سبک اطناب و معنی ضمنی آن را در دفتر سوم با استفاده از شیوۀ توصیفی- تحلیلی بررسی نموده و به این نتیجه رسیده اسـت که همة موارد اطناب در این دفتر، دارای معنی ضمنی هستند و این معنی ضمنی که دلیل هنری بودن اطناب مولانا است، در اثرگذاری داستان‌های بسیار کارساز بوده است و بسامد این شگرد بلاغی به میزانی است که از ویژگی‌های سبکی مولانا در نیز به شمار می‌آید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

A New Approach to Rhetoric and Expansion of the Word, a Characteristic of Rumi's Stylistics in Mystical Tales of the three Book

نویسندگان [English]

  • soror kan Beigi 1
  • Seyyed Mahmoud Seyed Sadeghi 2
  • Shams Al-Hajiyeh Ardalani 2
1 PhD student in Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Bushehr Branch, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran
2 Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran
چکیده [English]

In addition to brevity and equality, etiquette is one of the three methods of expression that has been discussed in semantics. As we know, this method of expression has two types of art and melody. Artistic rhetoric, unlike national rhetoric, which reduces the value of literary work, is in fact one of the most important and effective rhetoric techniques through which poets give literary and poetic effects to their works. Rhetoric, like other rhetorical tricks, has an implicit meaning. The main point of the article is that despite what is stated in the books of meanings, the "implicit meaning of the word" is different from the "methods of the word" and what makes the word beautiful and effective on the reader is not the way of expressing it; Rather, it has an implicit meaning. The author, who believes that the principles of semantics should be inferred from the masterpieces of literature, to explain this issue, has studied its style and implicit meaning in the third book of Masnavi using a descriptive-analytical method and has come to the conclusion that all cases Atanab in this book have an implicit meaning and this implicit meaning, which is the reason for the artistic nature of Rumi's Atnab, has been very effective in influencing the stories of Masnavi, and the frequency of this rhetorical technique is such that it is one of Rumi's stylistic features in Masnavi.

کلیدواژه‌ها [English]

  • rhetoric
  • types of etiquette
  • spiritual Masnavi
  • implicit meaning